WEDSTRIJDVORMEN BINNEN DE HANDBOOGSPORT

​

Met name nieuwe leden worden al snel geconfronteerd met allerlei onbekende kreten, die later wedstrijdvormen blijken te zijn. Afdelingswedstrijd, districtwedstrijd, FITA-indoor, FITA-outdoor en ga zo maar door. Ook verschilt de manier van telling soms, maar ook de blazoenen is bij de diverse disciplines verschillend. Als iemand roept:"ik schoot vorige week 220 punten" zegt dat niet zo veel. Was dit een FITA, indoor, of veldronde? Al naar gelang het antwoord krijgt de prestatie meer of minder glans. In onderstaand stuk zullen we proberen enig licht in de duisternis te brengen.

 

1-PIJLSYSTEEM

Van oudsher wordt in Nederland geschoten volgens het 1-pijlsysteem. De afstand is 25 meter en er worden 25 pijlen geschoten. Na ieder schot worden de pijlen van de deelnemende schutters getrokken. De punten worden op een daarvoor bestemd schietbriefje genoteerd. Er is verdeeld over een aantal districten een competitie over 7 wedstrijden gedurende de periode september tot maart. De 6 hoogste resultaten zijn bepalend voor de ranglijst waarbij 4 klassen zijn gemaakt. Dit geldt zowel individueel als per team van 6 personen. Deze wedstrijden heten districtwedstrijden. De maximale score is 250 ptn. De ervaring leert dat een nieuw lid met deze wedstrijdvorm al gauw een aardige scoren neer kan zetten. Aan het eind van een seizoen vinden regionale en nationale kampioenschappen per klasse plaats. Deze worden geschoten over 2 maal 25 wedstrijdpijlen. Verder wordt er voor de hoogste teams een bekercompetitie georganiseerd. Daarnaast zijn er overal vriendschappelijke wedstrijden volgens dit systeem.

 

3-PIJLSYSTEEM

De laatste pakweg 15 jaar is het schieten volgens het 3 pijlen systeem ook in Nederland meer ingeburgerd. Volgens dit systeem moeten 3 pijlen binnen 2 minuten geschoten worden. De afstanden en het aantal pijlen zijn niet altijd gelijk. In de winter wordt een competitie geschoten die bestaat uit 7 wedstrijden van 30 pijlen op 18 meter, afgesloten met een regionaal en nationaal kampioenschap. Dit gebeurt altijd op overdekte banen, vandaar ook de term "Fita Indoor". F.I.T.A. staat voor Federation Internatonal Tire á Arc, ofwel de overkoepelende handboogorganisatie, waarvan zo'n 80 landen lid zijn. Daarnaast is er bijna elk weekend in de wintermaanden een op zichzelf staande wedstrijd. Als nadeel wordt wel ervaren dat daarbij niet in klassen wordt geschoten. Om het schieten ook voor de deelnemers in de wat lagere uitslagencategoriën aantrekkelijk te houden worden de prijzen soms vrij willekeurig bepaald (bv om de 15 plaatsen). Enkele keren wordt er op 25 meter geschoten. De blazoenen zijn dan groter van formaat. Ook de vereniging organiseert een aantal interne competities volgens het 3-pijlsysteem.

 

SHORT-METRIC

Deze wordt geschoten op een buitenterrein maar komt helaas bijna niet meer voor. De afstanden zijn 30 en 50 meter, waarbij 36 pijlen per afstand geschoten worden. De blazoenen zijn groter en hebben een afmeting van 80 cm. Op de 30 meter heb je het gevoel iets gemakkelijker te schieten dan op de 25 meter (diameter 60 cm). De short-metric is vrijwel geschikt voor elke schutter, al zou bij gebruik van een spiegeltje wat meer geëxperimenteerd moeten worden. Deze wedstrijden worden helaas niet zo best bezocht. In 1992 heeft men dan ook besloten de Nationale kampioenschappen op dit onderdeel te laten vervallen. Het gevolg is dat veel verenigingen nu zelf dit soort wedstrijden organiseren, weliswaar heel vaak met afwijkende afstanden, b.v. 50, 40 en 30 meter. Dit soort wedstrijden worden meestal goed bezocht.

 

FITA-OUTDOOR

Deze wedstrijden bestaan uit 4 afstanden t.w. 90, 70, 50 en 30 meter. Op iedere afstand worden 36 pijlen geschoten. Veteranen, junioren en dames kunnen 70 meter in plaats van 90 meter kiezen. Enkele verenigingen organiseren zelfs wedstrijden over twee dagen, de zgn. dubbele Fita. Om in de prijzen te vallen moet je dan twee dagen geschoten hebben. Meestal wordt er in klassen geschoten. Op een enkele Fita heeft de schutter de kans om een ster te behalen. Deze insigne wordt uitgereikt bij het voor het eerst passeren van één der grenzen 1000, 1100, 1200 of 1300 ptn. De 1400 ptn zijn alleen theoretisch haalbaar met de te schieten 144 pijlen. In Nederland zijn er een stuk of 6 personen met een 1300 ster en enkele 10 tallen met een 1200 ster. Deelname vereist al gauw een boog van 36 pond. Een schietniveau van minstens 8 op 25 meter wordt door velen als minimaal gezien om de Fita sterrondes met enige voldoening af te ronden.

 

VELD en JACHTRONDE

De term veldronde is enigszins misleidend, aangezien short-metric en fita-outdoor nu juist ook op een vlak veld worden geschoten. Het veldschieten (ook wel veld en jacht genoemd) vindt meestal plaats in de bossen of in de duinen. De wedstrijd bestaat uit een parcours waarlangs 24 doelen staan opgesteld. De afstanden moeten ten dele zelf worden geschat, hetgeen deze wedstrijdvorm een heel aparte dimensie geeft. De maximale afstand is 60 meter. Aangezien er niet altijd evenwijdig aan de grond wordt geschoten gaat ook de zwaartekracht een rol spelen. Er bestaan overigens speciale tabellen die helpen de invloed hiervan te beperken. Kortom:" Veld en Jacht is een wedstrijdvorm voor die schutters die van een uitdaging houden"

 

Tot zover een kleine en zeker niet uitputtende rondleiding langs de ver­schillende wedstrijdvormen. Voor de sportief ingestelde schutter kent elke vorm wel aantrekkelijke elementen. Meedoen met alle vormen is uiteraard bijna ondoenlijk. Een keer kennismaken kan echter nooit geen kwaad. Daarna kan je altijd een keuze maken. Kijk in je vereniging wie je kan informeren over een bepaalde wedstrijdvorm en maak gebruik van de mensen die een bepaalde ervaring opgedaan hebben